Het voelt af en toe alsof het gisteren was: de periode waarin ik kennis maakte met Autonomiebevorderend beleid in de ggz. Intens, confronterend en allesbehalve eenvoudig. De crisissituaties binnen de groep zorgden voor veel onrust, en het beleid voelde vaak keihard. Het gebrek aan begeleiding en de kille benadering versterkten voor mij het gevoel er alleen voor te staan. Terwijl juist verbinding, empathie en een behandeling die écht aansloot bij mijn kernproblematiek onmisbaar waren om vooruit te komen.
Mijn ervaring motiveerde mij om mijn verhaal te delen voor het onderzoek naar dit beleid van MIND. Vandaag publiceren zij het Rapport Meldpunt Autonomiebevorderend Beleid. Dit rapport belicht de ingrijpende ervaringen van cliënten, naasten en hulpverleners met dit beleid. Hoewel het beleid gericht is op het teruggeven van autonomie, blijken de uitvoering en effecten vaak verre van ideaal.
Uit de meldingen blijkt dat het beleid vaak leidt tot extra trauma, eenzaamheid en een gebrek aan vertrouwen in de hulpverlening. Tegelijkertijd laat het rapport zien dat een goede uitvoering, met aandacht voor maatwerk, warme bejegening en passende behandeling, wel degelijk positieve resultaten kan opleveren.
Ik hoop dat dit rapport een aanzet geeft tot het ontwikkelen van écht passende zorg. Zorg waarin niemand meer die eenzaamheid hoeft te ervaren, maar effectieve ondersteuning krijgt die daadwerkelijk bijdraagt aan herstel.
Lees hier het rapport.
