Normaal, bijv naamw.: volgens de norm; gangbaar, gewoon, zoals de meeste mensen doen

Even vanuit mijn eigen ervaring: normaal is slechts een instelling op de wasmachine en geen maatstaf voor de kracht van jouw brein! Zo heb ik geleerd: omarm het unieke, het eigenzinnige, en het ronduit geniale, want daar begint het echte avontuur pas!

Ieder mens wil graag gezien, gehoord en gewaardeerd worden. Maar hoe moet dit nou als je, net als iedereen, ‘normaal’ bent en voldoet aan een middelmaat. Dan val je sowieso niet op en is de kans dat je gezien, gehoord en gewaardeerd wordt, bijzonder klein.

Het neurotypische brein wordt in onze maatschappij als normaal gezien. De mensen met dit brein hebben hun ontwikkeling doorlopen zoals vele anderen en hebben waarschijnlijk niet eens door dat zij over een neurotypisch brein beschikken. Voor de mensen die niet binnen deze term vallen, bestaat de term neurodivergent. Hier vallen de breinen onder die net even anders werken dan ‘normaal’.

Maar wie bepaalt welke werkwijze van het brein nu normaal of abnormaal is? Het is wat mij betreft tijd om los te breken uit de ketenen van conventioneel denken en de prachtige diversiteit van denkvermogens te vieren!

Laten we het hebben over de voordelen van neurodiversiteit – want waarom streven naar uniformiteit als een mix van neurotypische en neurodivergente breinen de sleutel kan zijn tot creatieve doorbraken en innovatieve oplossingen?

En stel je eens voor, in een toekomst waar neurodiversiteit wordt omarmd, waar anders werkende breinen niet worden gezien als afwijking maar als een waardevolle bijdrage. Zouden het dan niet juist degenen zijn die durven af te wijken van de middelmaat die het meest gezien, gehoord en gewaardeerd worden?