Op 1 januari 2026 verandert er iets belangrijks: suïcidepreventie wordt een wettelijke taak voor gemeenten. Dat klinkt misschien technisch, maar het raakt aan iets heel wezenlijks. Want het laat zien dat we het voorkomen van zelfdoding niet langer alleen aan de zorg overlaten. Het is een verantwoordelijkheid van ons allemaal.
In Midden-Limburg ben ik vanaf het begin betrokken bij het opzetten van het Actienetwerk Suïcidepreventie. Een netwerk van mensen en organisaties die zich lokaal inzetten voor meer openheid, het delen van ervaringen en het doorbreken van stigma. Wat begon met een een aantal kleine werkgroepen, groeide uit tot een krachtig samenwerkingsverband waarin we écht iets in beweging zetten.
In deze kennisclip vertel ik over het belang van een eigen, herkenbare huisstijl, duidelijke communicatie en de inzet van ervaringsverhalen. Daarmee geef je lokaal gezicht aan suïcidepreventie en maak je het onderwerp bespreekbaar op een manier die past bij je eigen gemeente. Niet abstract of afstandelijk, maar dichtbij en invoelbaar. Dat is waar echte beweging ontstaat.
In mijn eigen leven heb ik ervaren hoe eenzaamheid, schaamte en zwijgen levensgevaarlijk kunnen zijn. En hoe helend het is als je gezien en gehoord wordt. Als iemand wél durft te vragen hoe het écht met je gaat.
Daarom geloof ik zo in de kracht van lokale netwerken. Omdat we daar het verschil kunnen maken.
Wil je zien hoe zo’n netwerk eruit kan zien of wat er nodig is in jouw gemeente? Bekijk dan de kennisclips van 113. En praat erover. Want praten helpt. Altijd.
