Elizabeth Huffmeijer
Tzitzo magazine
Tzitzo magazine Open over mentale gezondheid Hoofdredactie & Art direction Als ambassadeur van Samen Sterk zonder Stigma zette ik mij op allerlei manieren in om het taboe op mentale gezondheid te doorbreken. Met diezelfde missie richtte ik in januari 2019 Tzitzo magazine op. Een blad dat openheid geeft over mentale gezondheid, niet vanuit de boeken, maar vanuit de eigen ervaring. Tzitzo magazine werd, naast een taboe-doorbrekend blad, een blad vol hoop, steun en (h)erkenning en betekende voor veel lezers een belangrijke ondersteuning bij hun herstel. Bekijk hieronder het derde nummer. Bekijk andere cases
Herstelacademies Venlo en Roermond
Herstelacademies Venlo & Roermond Ruimte voor eigen keuzes ontwikkeling Huisstijl – Website & overige communicatiemiddelen – Magazine Begin 2023 werd de Herstelacademie Venlo en later dat jaar de Herstelacademie Roermond opgericht. Initiatiefnemer MET ggz vroeg Studio Zondag de visuele identiteit te ontwikkelen. Het verhaal achter de huisstijl symboliseert waar de Herstelacademie voor staat. Het logo bestaat uit blaadjes die symbool staan voor groei en ontwikkeling. Ieder blaadje is uniek qua vorm en kleur en symboliseert daarmee ook het unieke van iedere cursist binnen de Herstelacademie. De blaadjes vormen samen een kleurrijk geheel waarin iedereen zichzelf mag zijn. Daar waar de bladeren elkaar overlappen vindt (h)erkenning plaats. Dit kan bijdragen aan nieuwe inzichten en verandering, dus de groei. De cirkel staat symbool voor de veilige omgeving die de Herstelacademie biedt. We kozen voor een stoer lettertype gemaakt door een mensenhand. Het werk op de Herstelacademie is tenslotte ook mensenwerk. Bekijk hier de website van de Herstelacademie Venlo. Bekijk andere cases
Actienetwerk Zelfmoordpreventie Midden-Limburg
Praten lucht op! Maak vandaag het verschil Huisstijl – Website & overige communicatiemiddelen – social media Zelfdoding is nog een moeilijk en confronterend onderwerp. Vaak is er ook een grote handelingsverlegenheid. Terwijl praten over dit onderwerp leven kan redden! Daarom zet het Actienetwerk zich in om zelfdoding bespreekbaar te maken, belangrijke gatekeepers rondom risicogroepen te trainen hoe zij dit kunnen doen, risicogroepen actief te benaderen en samenwerking te stimuleren. Naast het ontwikkelen van de branding, website en andere communicatiemiddelen heeft Studio Zondag de opdracht de communicatie van het Actienetwerk up to date te houden. Zo onderhouden we de social media-kanalen en denken we mee in de strategie rondom de communicatie met de doelgroep. Bekijk de website van Het Actienetwerk Bekijk andere cases
Limburg Openhartig
Maakt mentale gezondheid bespreekbaar Huisstijl – Website & overige communicatiemiddelen – Activiteiten Vooroordelen, onbegrip en de angst voor buitensluiting weerhouden veel mensen ervan om vrijuit over hun mentale gezondheid te praten. Dat moet anders kunnen! Limburg Openhartig is een initiatief van 14 Limburgse gemeenten met als doel openheid over mentale gezondheid te stimuleren. De campagne maakt zich sterk voor een inclusief Limburg waarin iedereen mee mag doen. De komende jaren zal Limburg Openhartig steeds verder uitrollen, zowel online als offline. Deze campagne kwam tot stand in samenwerking met Appart, Peggy Maes Fotografie en Com.plot. Bekijk de website van Limburg Openhartig Bekijk andere cases
Verantwoord communiceren over euthanasie: een must!
De media-aandacht voor euthanasie neemt toe, maar helaas verdwijnt vaak de nuance in de berichtgeving. Eenzijdige en sensatiebeluste verhalen zorgen voor misverstanden en schadelijk stigma. Daarom zijn de nieuwe richtlijnen van het Expertisecentrum Euthanasie zo belangrijk. Ze bieden houvast om zorgvuldige en accurate verslaggeving te waarborgen. Met onderstaande richtlijnen voor de media wil Expertisecentrum Euthanasie zorgvuldige berichtgeving bevorderen en kwetsbare mensen beschermen. Geef een realistisch beeld. Euthanasiezorg geeft patiënten de ruimte om gedachten en gevoelens over lijden, leven en dood te verkennen, ongeacht de uitkomst. Trajecten kunnen maanden en niet zelden jaren duren. Focus op het allerlaatste stukje – de euthanasie – geeft een verkeerd beeld van euthanasiezorg in Nederland. Bijvoorbeeld: tegenover iedere patiënt met psychisch lijden die euthanasie krijgt, staan minstens 10 patiënten die door de gesprekken met onze artsen en verpleegkundigen hun weg in het leven weer vinden. Hun verhalen kunnen anderen inspireren. Romantiseer niet. Wees je bewust van de impact van berichtgeving op kwetsbare mensen. Door euthanasie als “enige uitweg”, of “moedige beslissing” neer te zetten, kunnen anderen met soortgelijke aandoeningen het idee krijgen dat ook voor hen euthanasie de logische keuze is. Duo-euthanasie bijvoorbeeld is mooi, maar gaat over twee mensen die ondraaglijk en uitzichtloos lijden. Hoe persoonlijker en emotioneler de berichtgeving, hoe groter de kans dat mensen zich ermee identificeren. Wees terughoudend. Ga voorzichtig om met de privacy van patiënten, overledenen, hun naasten en zorgverleners. Anonimiteit van kwetsbare mensen verkleint het risico op openbare kritiek, sociale druk of zelfs intimidatie. Eenmaal in de publiciteit, kan een verhaal blijven opduiken, ook als de doodswens achterhaald is of de patiënt overleden is. En durf je nog terug als je heel Nederland hebt verteld dat je wilt sterven? Check! Ervaringsverhalen kunnen een belangrijk perspectief bieden, maar hoe check je de feiten? Expertisecentrum Euthanasie is net als andere zorginstellingen gebonden aan het medisch beroepsgeheim en kan daarom niet ingaan op individuele casuïstiek. In zijn algemeenheid geldt dat wij elk euthanasieverzoek serieus nemen, zorgvuldig onderzoeken en inwilligen als aan alle wettelijke eisen wordt voldaan. Eenzijdige ervaringsverhalen van patiënten wiens verzoek is afgewezen of juist ingewilligd wordt, kunnen het vertrouwen van anderen in euthanasiezorg aantasten. Gebruik cijfers in hun context. Statistische gegevens kunnen de complexiteit van de discussie verhullen. Als het aantal ingewilligde verzoeken van patiënten met vergevorderde dementie toeneemt van 3 naar 6 is dat weliswaar een stijging van 100 procent maar de absolute getallen blijven uiterst klein. Euthanasietrajecten op basis van dementie en psychiatrie gaan vaak over jaargrenzen heen. Een verzoek uit 2021 kan in 2023 worden ingewilligd (en in de cijfers m.b.t. de ingewilligde verzoeken van 2023 worden meegeteld). Vraag ons om de actuele cijfers en de toelichting daarop. Gebruik onze cijfers niet zonder deze toelichting. Geef correcte informatie over onze wachttijden. Onjuiste informatie verstrekken over wachttijden voor euthanasie is gevaarlijk. Het zorgt ervoor dat mensen die ondraaglijk en uitzichtloos lijden afzien van een euthanasietraject en passende levenseindezorg mislopen. Er zijn ook hulpvragers die zich op basis van berichtgeving over lange wachttijden ‘alvast maar aanmelden’ zonder actueel verzoek, waardoor de wachttijd voor andere, ernstig lijdende patiënten toeneemt. Hoe zit het dan? De wachttijd bestaat niet. Patiënten met lichamelijke aandoeningen kregen in 2023 gemiddeld binnen 14 dagen een team (arts en verpleegkundige) toegewezen. De wachttijd voor patiënten met psychisch lijden varieerde van enkele maanden tot – in een enkel geval – 3 jaar. Iedere patiënt volgt een eigen traject. Formuleer neutraal. Woorden als moord, doding, en dodelijke injectie passen niet bij de medische, juridische en ethische context van euthanasie. Levensbeëindigende medicatie is passender. Artsen plegen geen euthanasie, maar verlenen het en patiënten krijgen euthanasie. Een euthanasieverzoek is dan ingewilligd. En euthanasiezorg gaat over mensen, patiënten of hulpvragers; niet over gevallen. Vermijd simplistische beelden. Een foto van een spuit legt de nadruk op de technische uitvoering van euthanasie, terwijl het een emotioneel, medisch, ethisch en juridisch traject is. Verwijs eventueel naar 113. Gaat de berichtgeving over euthanasie bij psychisch lijden? Verwijs naar 113 Zelfmoordpreventie: Denk je aan zelfdoding? Neem dan 24/7 gratis en anoniem contact op met 0800-0113 of chat op 113.nl.
Limburg Openhartig maakt mentale gezondheid bespreekbaar
Veel mensen met een psychische kwetsbaarheid vinden het lastig om hun gedachten, gevoelens en emoties openlijk uit te spreken. Ze zijn bang dat ze niet (goed) begrepen of zelfs veroordeeld worden. Daar wil Limburg Openhartig iets aan veranderen! In samenwerking met 14 gemeenten in Noord- en Midden-Limburg en onder leiding van Mirte Sonntag werd op woensdag 20 maart de campagne Limburg Openhartig gelanceerd. Het doel? Het taboe om praten over mentale gezondheid te doorbreken en gelijkwaardig contact te creëren tussen mensen mét en zonder eigen ervaring. “Als iemand die jarenlang heeft geworsteld met mijn eigen mentale gezondheid, begrijp ik hoe isolerend het kan voelen om aan de zijlijn te staan. Na verschillende diagnoses en behandelingen die niet aansloten, ontdekte ik dat ik autisme heb. Dat gaf mij eindelijk het inzicht dat ik nodig had om mijn leven op mijn eigen manier in te richten. Sindsdien zet ik me in voor een wereld waarin openheid over mentale gezondheid vanzelfsprekend is en waar iedereen, ongeacht hun psychische uitdagingen, kan meedoen.” Zo ben ik jarenlang actief geweest als ambassadeur voor Samen Sterk zonder Stigma, waar ik lezingen gaf over de impact van stigma op basis van mijn eigen levensverhaal. Later richtte ik Tzitzo magazine op en in maart 2024 lanceerde ik de campagne Limburg Openhartig om open gesprekken over mentale gezondheid in onze regio te stimuleren. Openheid leidt tot openheid We delen openhartige ervaringsverhalen van mede-Limburgers, hiermee geven we mentale gezondheid een menselijk gezicht, wordt oordelen lastiger en ontstaat er meer begrip. Daarbij geloven we dat openheid leidt tot meer openheid. Om de kennis over mentale gezondheid te vergoten delen we feiten over mentale gezondheid en bieden we je praktische handvatten voor het voeren van openhartige gesprekken. Zo maken we ons samen sterk voor een open, eerlijk en inclusief Limburg waarin iedereen mag meedoen. Doe je mee? In de komende periode zal er in de regio op verschillende manieren aandacht worden besteed aan het onderwerp ‘mentale gezondheid’. Op de website www.limburgopenhartig.nl lees je openhartige verhalen van Limburgers die vertellen over de negatieve impact van vooroordelen, maar ook over de positieve invloed die openheid kan hebben. Deze verhalen worden middels een regionale (social media) campagne verder verspreid. Op de website kunnen bezoeker hun eigen ervaringen met anderen delen en ook vinden er de komende tijd verschillende kleinschalige activiteiten plaats waarbij het gedachtegoed van de campagne zal worden uitgedragen. Vrijdag 18 maart was ik te gast bij het programma Nedinscoplein van Omroep Venlo om te praten over de campagne.Bekijk hier de uitzending: https://omroepvenlo.nl/fragmenten/video/nedinscoplein-15-maart-1
‘Depressief? Jij? Maar jij bent toch zo’n kleurrijk persoon?!’
Ik vond het tijd om wat nieuwe foto’s voor Studio Zondag te laten maken. Niet omdat de oude niet meer mooi zijn, maar omdat ze niet meer echt bij me passen. Ik had behoefte aan meer kleur en eigenheid. En dus bouwden @Peggy en ik een rode studio, droeg ik mijn favoriete oranje blousje en mijn rose broek en pompte ik (in bijna een uur) een enorme rose flamingo op. Helemaal in mijn nopjes! Toen ik het resultaat aan een vriend liet zien, was het even stil. En uiteindelijk kwam de aap uit de mouw: ‘Ik snap dat niet, hoe kun jij nu depressief zijn? Jij bent toch zo’n kleurrijk persoon?!’ Aan dat onbegrip ben ik inmiddels wel gewend. Sinds ik open ben over mijn mentale gezondheid zijn opmerkingen als: ‘Iedereen heeft weleens een slechte dag’ of ‘Maar je lacht toch?’ vrij gewoon geworden. Om maar niet over het onbegrip over mijn autisme te beginnen… Dat onbegrip ontstaat vanuit onwetendheid. Niet iedere depressie is zichtbaar. Niet iedere depressief mens ligt thuis in bed. Het kan jouw collega zijn, je buurvrouw, je sportmaatje wellicht. We herkennen ze niet, omdat ze zo goed zijn geworden in maskeren. Omdat het in onze samenleving niet gewenst is om elke dag met een somber gezicht rond te lopen. Een soort ‘verplicht optimisme’ de norm is geworden. En omdat we vergeten dat we niet met elkaar in gesprek gaan over hoe het écht met ons gaat. Dat verminderen van onbegrip en het aanmoedigen van échte gesprekken is precies de kern van Limburg Openhartig. En het geeft me dan ook een enorm gevoel van zingeving om deze campagne de komende jaren nog verder vorm te geven. Wist je trouwens dat we 20 maart op interactieve wijze aftrappen? Als jij, net als ik, meer openheid over mentale gezondheid van belang vindt, meld je dan aan voor deze interactieve en gratis bijeenkomst: Werk jij voor een organisatie die zich voor dit thema wil inzetten, meld je dan aan als partner via een mailtje of dm naar mij. Alleen samen maken we Limburg Openhartig!
Normal gets you nowhere!
Normaal, bijv naamw.: volgens de norm; gangbaar, gewoon, zoals de meeste mensen doen Even vanuit mijn eigen ervaring: normaal is slechts een instelling op de wasmachine en geen maatstaf voor de kracht van jouw brein! Zo heb ik geleerd: omarm het unieke, het eigenzinnige, en het ronduit geniale, want daar begint het echte avontuur pas! Ieder mens wil graag gezien, gehoord en gewaardeerd worden. Maar hoe moet dit nou als je, net als iedereen, ‘normaal’ bent en voldoet aan een middelmaat. Dan val je sowieso niet op en is de kans dat je gezien, gehoord en gewaardeerd wordt, bijzonder klein. Het neurotypische brein wordt in onze maatschappij als normaal gezien. De mensen met dit brein hebben hun ontwikkeling doorlopen zoals vele anderen en hebben waarschijnlijk niet eens door dat zij over een neurotypisch brein beschikken. Voor de mensen die niet binnen deze term vallen, bestaat de term neurodivergent. Hier vallen de breinen onder die net even anders werken dan ‘normaal’. Maar wie bepaalt welke werkwijze van het brein nu normaal of abnormaal is? Het is wat mij betreft tijd om los te breken uit de ketenen van conventioneel denken en de prachtige diversiteit van denkvermogens te vieren! Laten we het hebben over de voordelen van neurodiversiteit – want waarom streven naar uniformiteit als een mix van neurotypische en neurodivergente breinen de sleutel kan zijn tot creatieve doorbraken en innovatieve oplossingen? En stel je eens voor, in een toekomst waar neurodiversiteit wordt omarmd, waar anders werkende breinen niet worden gezien als afwijking maar als een waardevolle bijdrage. Zouden het dan niet juist degenen zijn die durven af te wijken van de middelmaat die het meest gezien, gehoord en gewaardeerd worden?
Tzitzo magazine, een taboedoorbrekend blad
Wat een eenmalig initiatief zou zijn, bleek in een enorme behoefte te voorzien. Daarom verschijnt nu Tzitzo magazine nummer 2. Het blad heeft tot doel om mentale gezondheid bespreekbaar te maken. En gaat daarmee de strijd aan met het taboe op psychische aandoeningen. In Tzitzo magazine vertellen mensen over hun psychische kwetsbaarheid en de impact die (zelf)stigma op hen heeft. Zij vertellen hoe dit taboe hun herstel heeft belemmerd. Veel ervaringen met stigma zijn opgedaan in de ggz. Daarnaast speelt schaamte een grote rol bij zelfstigma. De persoonlijke verhalen laten zien hoe mensen hebben leren omgaan met hun aandoening. Het blad biedt (h)erkenning, hoop en steun bij het herstel. Ervaringsdeskundigen Het magazine is bedacht, geschreven én gemaakt door mensen die weten hoe het is om te leven met een psychische kwetsbaarheid. Initiatiefnemer Mirte Sonntag: “Veel taboes ontstaan uit onbegrip: iemand begrijpt eigenlijk niet goed hoe het zit. Dat wil Tzitzo magazine veranderen.” Mirte weet wat de impact van stigma kan zijn: “Schaamte groeit in eenzaamheid. Bij mij heeft het 25 jaar kunnen groeien. Ik trok me terug uit de maatschappij en ik ben bepaald niet de enige. Ik hoop dat anderen dankzij mijn openheid ook open durven te zijn. Bij mij heeft het mijn herstel enorm bevorderd.” Impact op Herstel Het eerst nummer van Tzitzo kreeg lovende reacties. Verrassend genoeg kwamen veel van die reacties uit de gezondheidszorg. “Hulpverleners vertelden mij dat de persoonlijke verhalen hun nieuwe inzichten geven, die maken dat ze mensen beter kunnen invoelen en helpen.” Ook naasten van psychisch kwetsbaren reageerden positief: “Zij snappen beter waar stigma toe leidt en hoe dit het herstel belemmert. Ik hoor van lezers dat zij er nu gemakkelijker over kunnen praten. Dat lucht vaak heel erg op.” Door alle positieve reacties heeft Mirte besloten het blad voort te zetten. “Ik heb een team van vrijwilligers die meewerken, van redacteur tot fondsenwerver. In totaal hebben ongeveer vijftig mensen aan Tzitzo 2 meegewerkt met teksten, illustraties en fotografie. Ik ben supertrots dat we zo’n mooi blad hebben kunnen maken met alleen maar vrijwilligers.”
